- husûsiyet
- (A.)[ ﺖﻴﺹﻮﺼﺧ ]özellik.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
hususiyet — is., Ar. ḫuṣūṣiyyet 1) Özellik Her birinin hususiyetine ait bin türlü mübalağalı malumat veriyordu. Y. K. Karaosmanoğlu 2) İleri derecede tanışıklık, ahbaplık, yakınlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
HUSUSİYET — Ahbaplık, tanışıklık, yakınlık. * Hususilik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
özellik — is., ği Bir şeyin benzerlerinden veya başka şeylerden ayrılmasını sağlayan nitelik, hususiyet Her kadının kendine göre bir özelliği oluyor. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
HASSA-İ FARİKA — Ayırıcı özellik. Vasf ı fârık. Bir şeyi diğerinden ayıran hususiyet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KARAKTER — yun. Huy. Mizac. Seciye. Bir şeyi benzerlerinden ayırdetmeğe yarayan temel hususiyet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZÎ-HASSA-İ MEŞHURE — Meşhur hususiyet sâhibi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük